Belang van fairtrade + original beans chocolade

ar

original_beans

Toen ik 15 was, dacht ik dat vegetariërs rare snuiters waren. Tot ik plots een lief had dat straight edge was en dus tegen alcohol, losbandige seks en het eten van dieren. Om een lang verhaal kort te maken: een dikke maand later bande ik ook al het vlees uit mijn menu.

Toen ik 15 en een half was, dacht ik dat veganisten rare snuiters waren. Dat er voor mijn maaltijd geen dieren moesten worden gedood, vond ik ondertussen logisch. Maar ook alle melk, eieren, kaas en honing laten leek me dan weer net iets te extreem. Tot ik op een dag stilstond bij het doosje spotgoedkope eieren dat ik in huis had gehaald en ik besefte dat deze waarschijnlijk van legbatterijen afkomstig waren. Ik herinnerde me beelden van uit stress kaalgeplukte kippen in veel te kleine kooien en vroeg mijn papa om me een doosje eitjes uit de eigen tuin mee te brengen. Om een lang verhaal kort te maken: die eitjes waren bevrucht en ondertussen meer kuiken dan klieder waardoor mijn omelet plots toch niet meer zo vegetarisch was. Mijn goesting in eitjes was in 1 klap over. Dat is ondertussen zo een vijf jaar geleden gebeurd. In de zoektocht naar eiervrije vegetarische gerechten kwam ik uit op vegan sites. Niet veel later schakelde ik helemaal over op plantaardige voeding.

Toen ik 23 was dacht ik dat fairtrade-kopers rare snuiters waren. Mét geitenwollen sokken. En een suikervrije smaakloze reep chocolade. Om een lang verhaal kort te maken: ondertussen ben ik 28 en weet ik wel beter.

En ik ben niet alleen: in 2010 kocht één op de drie Belgische gezinnen regelmatig een fairtradeproduct. Fairtrade of eerlijke handel wil in de eerste plaats de armoede bestrijden door op een menselijke manier handel te drijven. De filosofie: ‘trade, not aid’ – ‘handel, geen liefdadigheid’. Individuele boeren of coöperatieven met een fairtradecertificaat krijgen een eerlijke prijs voor hun producten waardoor ze veel minder vatbaar zijn voor prijsschommelingen op de wereldmarkt en uitbuiting door plaatselijke tussenpersonen. Dankzij dit stabiele inkomen kunnen de boeren hun levensomstandigheden verbeteren en voorzien in basisbehoeften als huisvesting, drinkbaar water en elektriciteit. Daarnaast hanteert de Fairtrade Labelling Organisation (FLO) duidelijke ecologische en sociale normen. Zo is het van belang dat ze energiebesparende, milieuvriendelijke productiemethodes gebruiken zonder gevaarlijke pesticiden en ggo’s. Ook op het vlak van transport, verpakkingen en afvalverwerking is duurzaamheid een belangrijk criterium.

Onlangs las ik een artikel dat me hierover aan het denken zette. De titel “stop calling vegan food cruelty-free” trok mijn aandacht. Ik moet toegeven dat ik eerst dacht dat dit een stukje anti-vegan zou zijn. Of erger nog een stuk anti-engagement: wat we ook doen, het haalt toch allemaal niet uit. Maar het tegendeel is waar. Alle beetjes helpen. Elke stap richting een duurzamere wereld helpt. Plantaardig eten is daarbij zowel op ecologisch als ethisch vlak een stap in de goede richting. Maar jammer genoeg niet het eindstation.

” Many vegans proudly proclaim that their food is “cruelty-free” as though issues of justice and injustice begin and end with our use of nonhuman animals. What is probably an innocent shorthand for “no nonhuman animals were exploited to make this”, though, can appear as a complete disregard for the fact that many of the foods that we commonly consume are products of forced labour, human trafficking, exploitation and suffering.”

In een ideale wereld zou natuurlijk alles in de winkel onder menswaardige omstandigheden worden gemaakt. Ik vraag me soms af wat er zou gebeuren als we alle labeling omkeren, als ecologische&ethische producten de norm worden: in plaats van gewone vs bio appels zou je dan kunnen kiezen voor bespoten vs gewone appels, of gewone vs fairtrade chocolade wordt dan kinderslavernij-chocolade vs gewone chocolade. Ik vraag me af of dat ons koopgedrag zou veranderen. Ik maak me die bedenking vaak als ik in de winkel sta en moet kiezen tussen honderd pakken chocolade. En ik merk dat ik op die manier graag die euro extra uitgeef aan de eerlijke variant.  En dat is volgens mij nodig. Want jammer genoeg is de meeste chocolade in de Belgische winkelrekken niet kindvriendelijk. In West-Afrika werken meer dan 100.000 kinderen onder wat men ‘de ergste vormen van kinderarbeid’ noemt.

fair-trade-chocolate

Een tijdje geleden stuurde Original Beans me een pakketje lekkers op. Voor elke verkochte reep chocolade doneren zij een cacaoboom aan de plaatselijke cacoboeren. Daarnaast hebben ze het bio-label en hanteren ze de normen voor eerlijke handel.

Original Beans is a certified organic brand which combines the passion for highest quality chocolate with conservation of endangered species and their habitat – remote rain forests. The objective of the company is simple: providing consumers with pure, additive-free chocolate and replenishing bio-diverse forests instead of harming them.”

Al de pure chocolade repen van Original beans zijn plantaardig. De melk en witte chocolade bevat melkpoeder, hetgeen ik natuurlijk liever vermijd maar in dit geval komt de melk gelukkig wel uit kleinschalige boerderijen (max 30 koeien) waarbij de koeien buiten kunnen grazen. Zoals ik hierboven al schreef: er zijn verschillende paden richting duurzaamheid en ik denk da dit bedrijf goed op weg is.

De witte chocolade werd lekker bevonden en was in een record tempo verdwenen (misschien omdat we uit onszelf nooit witte chocolade in huis zouden halen). Ook de andere chocolades gingen vlotjes binnen. De pure chocolade buttons zijn bijvoorbeeld ideaal voor een lekker warme chocoamandelmelk: héérlijk nu het buiten wat kouder aan het worden is.

Om een lang verhaal kort te maken: Leg eens een boom onder de kerstboom dit jaar. Met chocoladesmaak. In een leuke verpakking. En doe er zowel de natuur, als de boer, als degene aan wie je het geeft een plezier mee.

one-bar-one-tree

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *