Serious about milk! Is breastfeeding vegan?
Sinds ik zwanger ben, hebben er zeker al tien mensen gevraagd of ik mijn kindje borstvoeding ga geven. “Want dat is toch niet plantaardig?”
En hoewel de meesten dit natuurlijk gewoon vragen om me te plagen, hebben ze wel één punt: ik ben geen plant (maar een zoogdier) en dus is mijn melk van dierlijke oorsprong.
Een andere kwestie is of dit dan al dan niet relevant is. Als ik s’ochtends mijn havermout met soyamelk in plaats van koeienmelk maak is dat niet willekeurig. De keuze om zo plantaardig mogelijk te leven is gebaseerd op drie kernredenen : Ecologie, ethiek en gezondheid. En op alle drie deze peilers scoort borstvoeding veel beter dan alle andere babyvoedingsalternatieven.
Geen nood aan papflessen, melkverwarmers, oplospoedertjes, verpakkingen en steriliseermachines. Zowel ecologisch, economisch en praktisch: win-win-win.
En aangezien ik vrijwillig borstvoeding zal geven is er ook op ethisch vlak geen bezwaar. Nu maar hopen dat de natuur zijn werk doet en dat alles een beetje vlotjes wil werken hoe het moet. Want ik hoor her en der horrorverhalen over bijtende baby’s, kloven en ontstekingen. Dus het valt nog af te wachten hoe lang ik dat vrijwillig zal blijven doen maar tot nu toe ben ik enthousiast.
En tenslotte blijkt uit elk wetenschappelijk onderzoek dat borstvoeding zowel voor moeder als kind de gezondste optie is. Hetgeen ook geldt voor koe en kalf, schaap en lam, paard en veulen.. Reden te meer om het elke moeder en kind (zowel dier als mens) te gunnen om hiervoor te kunnen kiezen. (Jammer genoeg is heel de melkindustrie gebaseerd op het bevruchten van koeien om de melkproductie op gang te brengen, waarbij de pasgeboren kalfjes als restproduct meteen bij hun mama worden weggehaald. Moest je hierover meer willen lezen kan je dat hier doen.)
Dus is moedermelk in mijn optiek vegan? Zeker en vast!
Daarnaast is het jammer om te zien dat borstvoeding nog steeds in de taboe-sfeer zit. Dat bewijst dit artikel in DeStandaard van dit weekend.
’De laatste decennia hebben borsten toch vooral een seksuele functie gekregen, waardoor het voor velen verkeerd aanvoelt om ze zomaar bloot te stellen in het openbaar. Terwijl je eigenlijk vaak niet meer ziet dan een klein stukje vel’, zegt Joke Muyldermans van de Vlaamse Beroepsorganisatie voor Vroedvrouwen. ‘Daarnaast heeft onze maatschappij ook zo’n beeld gecreëerd dat borstvoeding vooral iets is voor pasgeboren baby’s. Eens je een baby ouder dan drie maanden aan de borst legt, merken mama’s dat er meer vreemde blikken komen.’
Ook op deredactie.be luidt het als volgt:
“Een paar weken geleden werd Costanza Santos door agenten verwijderd omdat ze borstvoeding gaf. Aan haar baby, welteverstaan. Als ze niet zou stoppen, zou ze gearresteerd worden. Toen ze een klacht probeerde in te dienen, weigerden de autoriteiten die te behandelen. Het bracht een balletje aan het rollen. Argentijnse vrouwen schrokken zich een hoedje, kwamen massaal op straat en voedden er hun kinderen.” en “Het stigma gaat soms ver. Vrouwen die hun baby voeden in horecazaken worden er buitengezet, of erop aangesproken door passanten.”
Gek toch, hoe iets doodnormaal als je kind voeden bijna als raar wordt aanschouwd.
1 Comment
Ik heb mijn twee kindjes elk een jaar borstvoeding gegeven, en heel toevallig ligt de norm van wat sociaal acceptabel is op het moment dat mama’s geacht worden weer aan het werk te gaan: drie maanden. Toen ik daarna BV bleef geven, kreeg ik heel erg veel (negatieve) reacties. Hoe raar is dat, zo’n groot kind nog borstvoeding geven. Ik stond daar echt van versteld!