LE PAIN QUOTIDIEN X CAFFUNGI = FROM BEAN TO TARTINE
Vorige week werd ik door Caffungi uitgenodigd in Le Pain Quotidien om er kennis te maken met hun op koffiegruis gekweekte oesterzwammen. Aangezien ik echt reuzenfan ben van oesterzwammen zei ik hier natuurlijk geen nee op. Daarnaast weet al wie mij volgt op deze blog en instagram ondertussen dat ik naast oesterzwammen ook een grote voorliefde heb voor koffie. En voor bio. En voor duurzaam. En voor lokaal. En voor sympathieke mannen. En voor anti-voedselverspilling. Je raadt het al: ik keerde die avond enthousiast terug naar huis.
Want gelukkig ben ik niet de enige die van een degelijke, ecologische aanpak houdt.
“Mensen willen niet meer enkel weten wat er op hun bord komt. Ze willen ook weten hoe het op hun bord komt. Massaproductie maakt steeds meer plaats voor kleinschalige productie van organische, biologische voeding.” vertelt Ahad Eshaghzey, de Antwerps ondernemer met Afghaanse roots en oprichter van Ecopra. “Ecopra verwijst naar onze coöperatieve vennootschap waarbij we ecologie en economie willen laten samengaan. Veel mensen tonen interesse in duurzaam ondernemen en gezonde voeding, maar als daar geen geloofwaardig verhaal achter schuilt, haken ze af en heb je weinig kans op slagen.”
Vanuit die bedenkingen startte hij de zoektocht naar een product waarbij hij al deze ecologische en economische waarden kon combineren. Zo kwam hij al gauw uit bij koffie:
“Slechts 0,2 procent van onze koffie consumeren we; de rest belandt in de vuilbak. Terwijl koffiedrab net een heel voedzame grondstof is. Wij gebruiken het nu om oesterzwammen op te kweken, maar daarna kan het nog dienen als veevoeder of compost. Ons belangrijkste uitgangspunt is dat er maar weinig verloren gaat. We willen duurzaam ondernemen, goed voor de werkgelegenheid en het milieu en met zo weinig mogelijk afval.”
Ahad’s uitleg is duidelijk, overtuigend en zijn enthousiasme werkt aanstekelijk. Dat moeten ze bij Le Pain Quotidien ook gedacht hebben toen Ahad er enkele maanden geleden binnen stapte met de vraag of ze al het koffiegruis voor hem wilden bewaren zodat hij er oesterzwammen op kan kweken. En zo geschiedde: Wekelijks levert de keten van bakkerij-restaurants zo’n 150 kilogram koffiedik afkomstig van haar verschillende vestigingen aan CafFungi. Tegelijkertijd is Le Pain Quotidien ondertussen ook een grote afnemer geworden van de oesterzwammen. Op die manier ontstaat er een circulaire economie waarbij grondstoffen uit LePQ worden hergebruikt en als nieuw product weer terug in de winkels terecht komen. From bean to tartine.
Wekelijks wordt het bio koffiegruis in alle winkels van Le Pain Quotidien opgehaald – vroeger enkel in Antwerpen per bakfiets, ondertussen neemt de bestelbus die elke dag verse broden&koffiekoeken gaat leveren in alle LePQ-fillialen alle koffiegruis mee (hierdoor is er geen extra vervoer nodig). Daarna wordt het in de kelders van het Koninklijk Atheneum te Antwerpen gerecycleerd. Hierdoor blijft de productie lokaal.
Terug in de Le Pain Quotidien staan deze bio oesterzwammen onder andere als toast champignon, quinoa risotto en quiche op de menu.
Normaal gezien is deze risotto niet helemaal vegan, maar speciaal voor de gelegenheid lieten ze de parmezaan achterwege waardoor hij toch helemaal plantaardig was. Ik moet zeggen: door quinoa te gebruiken in plaats van rijst was de risotto lekker luchtig en minder zwaar dan de traditionele versie. De oesterzwammen zorgen voor een herfstige hartigheid die prima past bij het vallen van de bladeren van de bomen.
Normaal gezien serveren ze de toast champignon op een stuk zuurdesembrood met pittige cashewspread en rucola. Super lekker!
Het handige aan de menu van Le Pain Quotidien is dat alle veganistische gerechten worden aangeduid met een worteltje. Aan keuze geen gebrek.
Ik deed eens gek en proefde in één klap ook van de guacamole en de rode-bieten-hummus. Een boterham met alles? Euh, JA! En ik hield het niet bij één sneetje. 🙂
Enkele dagen geleden schreef ik nog een blogpost over broodbeleg en deze boterham vat het eigenlijk heel goed samen: plantaardig eten hoeft helemaal niet saai te zijn.
Ik besef nu dat de toast champignon eigenlijk nog ontbreekt op dat lijstje van wat er allemaal op vegan de boterham kan. De teelt van deze oesterzwammen is een ecologische oplossing zonder in te boeten op kwaliteit, integendeel. De paddestoelen zijn heerlijk en bevatten veel noodzakelijke voedingsstoffen waardoor het voor vegetariërs een ideale vleesvervanger is.
De laatste weken, nu ik borstvoeding geef, heb ik meer honger dan ooit tevoren. En die honger kwam deze avond wel echt van pas. Want naast de risotto en de boterhammen proefde ik ook van de love balls.
Deze caffungi love balls zijn artisanaal gemaakt op basis van in water geweekte tuinbonen en kikkererwten, oesterzwammen, en zitten boordevol verse kruiden zoals koriander en bladpeterselie afkomstig van lokale landbouw. Deze falafel-achtige balletjes worden met de hand gerold en bevatten geen bewaarmiddelen. Hierdoor zijn ze zijn 100 % natuurlijk, vers, lokaal en op de koop toe veganistisch.
Misschien wel de lekkerste falafel die ik ooit al heb geproefd: luchtig, krokant, hartig en een tikkeltje pittig. Jammer genoeg wou Ahad zijn recept niet verklappen.
Afsluiten deed ik met een soya-cappuccino en een stukje pure chocolade.
Beide helemaal bio. Maar beide ook met grondstoffen uit een ver exotische land en dus met veel kilometers op de teller.
Ons kopje koffie heeft al een lange weg afgelegd vooraleer we ervan kunnen genieten, maar gelukkig kunnen we nu dus ook met het koffiegruis dat nadien overblijft aan de slag.
En dat ga ik ook doen: morgen open ik mijn zelfkweekkit en als alles goed, gaat zie je over twee weken het resultaat op mijn blog verschijnen. Ik ben benieuwd! (Ondertussen kan je er hier alles over lezen.)
Voor meer info over de caffungi zelfkweekpakketen of de love balls kan je een kijkje nemen op de website http://www.caffungi.be.
– Deze blogpost schreef ik in samenwerking met Le Pain Quotidien en CafFungi.-